16 - 19 oktober

Op 15 oktober kwamen we na een lange dag bussen aan in Bangkok, maar als je de mensen daar mag geloven dan wil je helemaal niet in de stad blijven. Wel handig dus dat zij weten wat wij willen

Voor nu hebben we wel naar hen geluisterd, want na 1 nacht in Bangkok zijn we om 7 uur's ochtends alweer in een minibus gestapt dieons in een angstaanjagend tempo naar Kanchanaburi heeft gereden. Welfijn dus dat die minder fijne rijstijl echt overal in Azie te vinden is

In Kanchanaburi begonnen we met een WWII begraafplaats waar onder andere 1800 graven lagen van Nederlandse soldaten en de tweede stop bestond uit een willekeurig bij elkaar geraapte zooi spullen wat ze hier een museum noemen

Ook over WWII, de tijd dat Thailand bezet werd door de Japanners.

Uit die tijd stamt ook de beroemde brug over de River Kwai, wat vanzelfsprekend onze derde stop werd. De brug op zich is niet heel indrukwekkend, maar de verhalen er omheen over de duizenden mensen die daar zijn gestorven wel. Hele groepen toeristen wandelden over de brug en op het spoor en dat mocht ook, maar het is dan toch best grappig als er dan ergens een heel klein bordje hangt of je wel even aan de kant wilt gaan als er een trein aankomt

Na een korte treinrit in een 'lokale trein' (geen Thai te bekennen

) en een lunch aan de rivier was het tijd voor de Tiger Temple, een park waar diverse dieren tussen de monniken leven waardoor ze gewend zijn aan mensen. Daar kregen we de kans om op de foto te gaan met de tijgers en ze te aaien! Echt zo cool!!

Na een overnachting op een soort woonboot-guesthouse hebben we de ochtend doorgebracht bij de Erawan watervallen, een plek in een nationaal park waar op 7niveaus verschillende watervallen te zien zijn. Na een frisse duik in de waterval op level vier en een keer glijden vanaf een grote rots was het tijd om weer naar Bangkok te gaan. Op naar de trein naar Ayuthaya!

Op het station aangekomen bleken we nog 2 uur te moeten wachten.. Maar we waren samen met een gezellig Duits stel waar we wat mee zijn gaan eten. Jammer genoeg bleek de trein ook nog eens een uur te laat, maar als we de mensen hier mogen geloven dan is dat bijna standaard. Na 1,5 uur treinen tussen een aantal vriendelijke Thaise mensen kwamen we aan in Ayuthaya: een plaats met ongeveer 137000 inwoners en ooit de hoofdstad van Thailand.

Na een nacht vol oorverdovend onweer in het superleuke Baan Eve guesthouse zijn we samen met de twee Duitsers op de fiets gestapt (ja, wie verzint het in deze hitte

) om een aantal van de ontelbare ruines van tempels, pagodes en paleizen te bezichtigen. Na een aantal tempels en een lokale lunch aan de rivier kregen we een gigantische plensbui op ons hoofd en toen vonden we het wel weer tijd om richting hotel te gaan.

De tweede dag zijn we opnieuw met de Duitsers op pad gegaan, deze keer richting een markt. Daar hebben we wat overheen gewandeld en ons verbaasd over sommige dingen die je er tegenkomt, maar vergeleken met Vietnam en Cambodja zag het er hier wel allemaal een stuk beter, schoner en verzorgder uit.

Na de markt zijn we 's middags in een boot gestapt waarin we toch zeker wel een paar keer bang zijn geweest dat we om zouden slaan

maar we hebben het droog gehouden!Onderweg was er nog tijd voor drie grote tempels en we eindigden de tour op de avondmarkt. Daar hebben we een poging gedaan om iets eetbaars bij elkaar te verzamelen, maar dat wilde niet helemaal lukken. Gelukkig zijn er dan nog altijd dingen als fruit, chips & koekjes om ons er doorheen te helpen

's Avonds was het tijd voor het volgende deel van onze reis: de nachttrein van Ayuthaya naar Chiang Mai. Nadat we als inmiddels 'expert'-treinreizigers net aan ons Duitse gezelschap hadden uitgelegd hoe zo'n trein er van binnen uitziet en hoe dat gaat enzo bleek alleen wel dat we er toch even flink naast zaten. Want dan mag je denken dat je met Rusland, Mongolie, China en Vietnam al heel wat (nacht)treinen hebt gezien, maar de Thaise is dan toch weer net ff anders. Niks geen coupe met vier personen en een deur om je af te sluiten van de rest. Nee hoor, gewoon een lang gangpad met links en rechts bedden boven en onder met alleen een gordijntje voor de 'rust en privacy'. Maar goed, het was verder zeker wel goed, want het was schoon en redelijk rustig dus wat wil een mens nog meer

Na aankomst in Chiang Mai hebben we een middagje 'vrij' gehad en daarna was het tijd voor onze 3-daagse trekking met daarin onder andere heel veel wandelen, olifant rijden en bamboe raften, maar die verhalen volgen later weer!

Liefs, Tirza & Martine