Bijna thuis..
Het is echt zo snel gegaan, maar na 2,5 maand en een geschatte totale kilometerstand tegen de 20.000 kilometer is onze reis nu bijna ten einde.. :-( Het was een goede reis gevuld met vele sweet & sour chickens, ananas, loempia's, rijst, pizza's, noodles, banana & coconut shakes, watermeloen, zoute crackers en koude blikjes cola :-)
Het was een reis met uitersten: van 5 graden aan het Baikal meer in Rusland tot aan 40 graden in onze gertent in Mongolie. Van 1500 meter hoogte in Terelj tot 28 meter diepte in Koh Tao. Van hete zomerse dagen met rode koontjes in Siem Riep tot natte tyfoonbuien in Nha Trang. Van sportieve dagen in Chiang Mai tot lekker luieren op Koh Tao. En het trotseren van blaffende honden tot grommende tijgers en bananen etende olifantjes ;-)
We zijn 7 landgrenzen overgestapt, hebben zo'n 28 hotelkamers versleten en we hebben zo'n 12 treinen, 23 bussen, 22 boten in alle soorten en maten, ontelbare tuktuks, 4 vliegtuigen, een jeep, een paard, een bamboevlot en zelfs een olifant getrotseerd als vervoermiddel :-)
We hebben ongelooflijk veel gezien, veel gelachen en soms ook gehuild, maar het vooral onwijs goed naar ons zin gehad, maar het zit er nu echt bijna op..
Na onze duikcursussen vonden wij het wel tijd om nog even te genieten en lekker niks te doen dus hebben we op Koh Tao nog heerlijk genoten van zon, zee en strand. Maar toen onze einddatum in zicht kwam en het ook nog eens 2 dagen begon te regenen was het toch echt tijd om terug naar Bangkok te gaan.
Vandaag is onze laatste dag in Bangkok en morgenavond zijn we weer terug in ons oude vertrouwde koude kikkerlandje. En gelukkig liggen onze in Vietnam op maat gemaakte winterjasjes daar op ons te wachten ;-) Maar inmiddels bijna als traditie natuurlijk nog wel een afsluiting met ons laatste lijstje:
Thailand is het land...
- Waar je voor het begin van een film in de bios netjes even moet gaan staan voor het betalen van respect tijdens het Thaise volkslied... Jawel!
- Waar mensen wachtend op de trein gewoon een dutje doen op de grond..
- Waar tuktuks zo hard rondscheuren dat ze bijna opstijgen. If only they had wings.. ;-)
- Waar je niet zomaar een vrouw van de straat moet plukken. Grote kans dat ze stiekem toch net dat derde been bezit...
- Waar de McDonald's nog allure heeft. Nergens anders werden we in Thailand zo vriendelijk en beleefd geholpen.
- Waar, als je de Engelse menukaart letterlijk neemt, je Thaise woestijn in kokosnoot melk met geschoren ijs kunt eten.. Jammie! ;-)
- Waar onderhandelen helemaal hip is, maar wij westerlingen toch altijd het gevoel hebben dat we worden afgezet. ;-)
- Waar het nog steeds een uitdaging blijft om de mensen te verstaan, zelfs in het Engels... ;-)
- Waar het lijkt dat een Thai iedere zin eindigt met 'sir?' en wij nog steeds niet weten wat ze nou toch zeggen.. :P
Wij zijn er bijna klaar voor, op naar Nederland, op naar pepernoten, oliebollen, hutspot, boerenkool met worst, frikandelletje speciaal en eindelijk weer eens echte goede frietjes! Gelukkig ook eindelijk weer eens een toilet waar je op kunt zitten en waar je het toiletpapier mag doorspoelen, zelfs met behulp van een echte doorspoelknop! :-) Eindelijk weer een douchekop waar je echt nat van wordt en natuurlijk vooral ook weer het bijkletsen met vrienden & familie en knuffelen met Lieke.. ;-)
Ja we zijn er echt bijna klaar voor, maar nu eerst nog even shoppen in Bangkok.. :-)
Tot gauw!
Liefs, Martine & Tirza
Chiang Mai & Koh Tao
19 oktober - 4 november
Oeioei... we lopen een beetje achter met ons blog! Excuus excuus maar door onze drukke planning en dramatisch gebrek aan fatsoenlijk internet is het er een beetje bij in geschoten. Bji deze alsnog een update over wat we de laatste tijd allemaal uitgespookt hebben ;-)
Zoals jullie al in onze vorige blog konden lezen zijn we op 19 oktober per nachttrein afgereisd naar Chiang Mai in het noorden van Thailand. Wel met knikkende knieën, want we hadden ons wellicht iets te enthousiast ingeschreven voor een 3-daagse trekking door de jungle...
De trekking begon eigenlijk al wel gelijk met het allerleukste: olifantje rijden! Echt zo gaaf om op zo'n enorm beest te zitten. Maar zuinig rijdt ie niet, want je bent behoorlijk wat kwijt aan brandstof bij zo'n beestje, om de paar stappen gooide hij zijn slurf onze richting op, snakkend naar een banaantje :-). De trekking bestond verder uit veel lopen. En waar onze gids zonder problemen en fluitend op zijn slippertjes de berg trotseerde, liepen wij al hijgend en met vuurrode gezichtjes achter hem aan. Gelukkig eindigde de trekking elke dag bij een waterval die tevens dienst deed als douche en sliepen we `s nachts met z'n allen in een houten hutje.
De trekking eindigde met het mooie ietwat spannende raften op een bamboevlot, waarbij wij uiteraard omsloegen ;-) Al met al een mooie ervaring maar veeeeeeeels te vermoeiend voor deze twee chickies ;-)
24 oktober zijn we weer in de trein gestapt richting Bangkok waar we de volgende ochtend om 6 uur aankwamen. Omdat we diezelfde dag ook weer in een nachttrein naar het zuiden zouden stappen hebben we onze baggage op het station achtergelaten en hebben we ons een dagje vermaakt met tempels en een biosje om de tijd te vullen. Om 23:00 uur `s avonds vertrok onze trein naar Chumpon waar een bus en een boot ons naar het eiland Koh Tao brachten. En dat is waar we al die tijd al uithangen!
Koh Tao is echt hét duikwalhalla van Thailand, dus ook wij konden niet achterblijven. Omdat we leuk contact hadden gehad met een Nederlands stel dat hier duikcursussen geeft zijn we naar Sunshine resort gegaan in het zuiden van het eiland. Na een kennismaking met Shirley is Tirza gelijk begonnen met haar Open Water cursus. Martine heeft haar brevet al maar die heeft met een Scuba Review cursus haar geheugen even helemaal opgefrist. Op de tweede dag van de cursus mocht Tirza al met volle duikuitrusting het zwembad in om onder water te ademen en natuurlijk belletjes te blazen:-) en dan de derde en vierde dag.... Jawel: duiken op zee!
Inmiddels heeft Tirza haar duikbrevet gehaald en is ze nu officieel een Open Water duikertje. Bij Martine begon het na 4 fun dives inmiddels ook steeds meer te kriebelen dus die heeft er nog even een Advanced Open Water cursus tegenaan gegooid. Dus nu zijn we er allebei helemaal klaar voor en kunnen we gezellie saampjes duikbuddy`s zijn :-)
Jammer genoeg laat het weer het alleen een beetje afweten... Het is gisteravond begonnen met regenen en dat ging door tot vandaag gecombineerd met een hoop wind. Het strand is inmiddels nergens meer te bekennen omdat het water tot aan het resort staat dus wij vermaken ons vandaag maar even binnen. Hopelijk trekt het dan nog snel even bij, zodat we de laatste dagen nog even kunnen genieten van het zonnetje en als het weer een beetje meewerkt staan er misschien ook nog wel 1 of 2 fun dives op de planning :-)
Nog een paar daagjes hier op het eiland en dan vertrekken we weer richting Bangkok en dan zit het er weer bijna op... Maar daar denken we nog even niet aan hoor!!
Tot blogs en bijna alweer tot ziens.. ;-)
Liefs, Martine & Tirza
Kanchanaburi & Ayuthaya
16 - 19 oktober
Op 15 oktober kwamen we na een lange dag bussen aan in Bangkok, maar als je de mensen daar mag geloven dan wil je helemaal niet in de stad blijven. Wel handig dus dat zij weten wat wij willen
In Kanchanaburi begonnen we met een WWII begraafplaats waar onder andere 1800 graven lagen van Nederlandse soldaten en de tweede stop bestond uit een willekeurig bij elkaar geraapte zooi spullen wat ze hier een museum noemen
Uit die tijd stamt ook de beroemde brug over de River Kwai, wat vanzelfsprekend onze derde stop werd. De brug op zich is niet heel indrukwekkend, maar de verhalen er omheen over de duizenden mensen die daar zijn gestorven wel. Hele groepen toeristen wandelden over de brug en op het spoor en dat mocht ook, maar het is dan toch best grappig als er dan ergens een heel klein bordje hangt of je wel even aan de kant wilt gaan als er een trein aankomt
Na een korte treinrit in een 'lokale trein' (geen Thai te bekennen
Na een overnachting op een soort woonboot-guesthouse hebben we de ochtend doorgebracht bij de Erawan watervallen, een plek in een nationaal park waar op 7niveaus verschillende watervallen te zien zijn. Na een frisse duik in de waterval op level vier en een keer glijden vanaf een grote rots was het tijd om weer naar Bangkok te gaan. Op naar de trein naar Ayuthaya!
Op het station aangekomen bleken we nog 2 uur te moeten wachten.. Maar we waren samen met een gezellig Duits stel waar we wat mee zijn gaan eten. Jammer genoeg bleek de trein ook nog eens een uur te laat, maar als we de mensen hier mogen geloven dan is dat bijna standaard. Na 1,5 uur treinen tussen een aantal vriendelijke Thaise mensen kwamen we aan in Ayuthaya: een plaats met ongeveer 137000 inwoners en ooit de hoofdstad van Thailand.
Na een nacht vol oorverdovend onweer in het superleuke Baan Eve guesthouse zijn we samen met de twee Duitsers op de fiets gestapt (ja, wie verzint het in deze hitte
De tweede dag zijn we opnieuw met de Duitsers op pad gegaan, deze keer richting een markt. Daar hebben we wat overheen gewandeld en ons verbaasd over sommige dingen die je er tegenkomt, maar vergeleken met Vietnam en Cambodja zag het er hier wel allemaal een stuk beter, schoner en verzorgder uit.
Na de markt zijn we 's middags in een boot gestapt waarin we toch zeker wel een paar keer bang zijn geweest dat we om zouden slaan
's Avonds was het tijd voor het volgende deel van onze reis: de nachttrein van Ayuthaya naar Chiang Mai. Nadat we als inmiddels 'expert'-treinreizigers net aan ons Duitse gezelschap hadden uitgelegd hoe zo'n trein er van binnen uitziet en hoe dat gaat enzo bleek alleen wel dat we er toch even flink naast zaten. Want dan mag je denken dat je met Rusland, Mongolie, China en Vietnam al heel wat (nacht)treinen hebt gezien, maar de Thaise is dan toch weer net ff anders. Niks geen coupe met vier personen en een deur om je af te sluiten van de rest. Nee hoor, gewoon een lang gangpad met links en rechts bedden boven en onder met alleen een gordijntje voor de 'rust en privacy'. Maar goed, het was verder zeker wel goed, want het was schoon en redelijk rustig dus wat wil een mens nog meer
Na aankomst in Chiang Mai hebben we een middagje 'vrij' gehad en daarna was het tijd voor onze 3-daagse trekking met daarin onder andere heel veel wandelen, olifant rijden en bamboe raften, maar die verhalen volgen later weer!
Liefs, Tirza & Martine
Cambodja: Phnom Penh & Siem Reap
7 - 15 oktober
Het reizen in Azië bevalt ons echt goed. Het gaat allemaal heel erg makkelijk en of je nou per trein, bus of boot reist, het is allemaal goed geregeld. Zo ook onze reis van Vietnam naar Cambodja. Een 3-daagse tour door de Mekong delta werd net zo makkelijk gekoppeld aan een boottocht naar Cambodja. Zo stapten we uit de roeiboot over in een boot die ons samen met twee Australische jongens (Paul & Steve) en een gezellig Nederlands stel (Jasper & Mirjam) naar de grens bracht. Daar werden onze visa geregeld terwijl wij konden lunchen en ondertussen lag de volgende boot alweer voor ons klaar. Ideaal en een te gekke ervaring waarbij we in beide landen werden uitgezwaaid door schattige kinderen die langs de kant naar ons stonden te roepen :)
Wel bizar overigens dat het water onderweg zo te zien wat hoger stond dan normaal want we hebben diverse dingen gezien waarvan het volgens ons niet de bedoeling was dat ze deels onder water stonden..
De eerste indruk van Cambodja was goed! Tijdens de busrit naar ons hotel zagen we al bijna meer mooie tempels gezien dan in Vietnam dus dat was een goed begin :)
In de hoofdstad, Phnom Penh, hebben we dan ook een hoop mooie tempels, pagodes en het royal palace gezien. Maar ook hier hebben we, net als in Vietnam, hele heftige dingen gezien. Cambodja heeft namelijk net als Vietnam een enorm heftig verleden waar we ons wat meer in hebben verdiept tijdens een tour naar Tuol Sleng en de Killing Fields.
Vanaf 1975 tot 1979 leefde Cambodja onder het regime van de Khmer Rouge, onder leiding van Pol Pot. Hij werd in het land ontvangen als de redder na zware tijden, maar later bleek hij degene die mensen er van overtuigde dat Cambodja een agrarische staat moest worden. Dat betekende dat alle mensen uit de steden naar het platteland werden gedreven. Intelligente mensen zoals doktoren, politici en studenten werden in de ogen van de Khmer Rouge als een bedreiging gezien en alleen om die reden al werden zij en hun familie opgesloten in gevangenissen en uiteindelijk vermoord.
Tijdens onze tour per tuctuc zijn we samen met Paul, Steve, Jasper en Mirjam naar het Tuol Sleng museum geweest: een museum in een voormalige school die door de Khmer Rouge werd omgebouwd tot gevangenis en waar de gevangenen op brute wijze werden ondervraagd en mishandeld. Een film, foto's en verhalen maakten daar zoveel indruk dat we er allemaal stil van werden.. De tweede stop was bij de Killing Fields, de grootste van de 340 plaatsen waar massagraven uit die tijd zijn gevonden. Massagraven waar alle intelligente mensen en hun hele families op brute wijze werden vermoord.. Te bizar voor woorden en onmogelijk om te begrijpen..
Een dag later zijn we met Jasper en Mirjam weer in de tuctuc gestapt. Op naar de Russische markt (die totaal niet Russisch was :-), de Wat Phnom tempel en het Royal Palace. De laatste bleek alleen gesloten, omdat de koning uitgerekend die dag thuis moest zijn, zo flauw :-). Dus de volgende dag alsnog die kant op voordat we met zn vieren weer in de bus stapten richting onze tweede stop in Cambodja: Siem Reap.
Siem Riep is als stadje zelf niet heel spectaculair. Het heeft wel een gezellig centrum met een hoop restaurants en bars, maar dat is het wel. Maar waar de plaats wel bekend om staat zijn de Angkor tempels, allemaal gebouwd ongeveer ergens tussen 900 - 1400. Het is het grootste tempelcomplex ter wereld met als bekendste tempels Angkor Wat, Angkor Thom en Ta Promh. En dat is dus precies waar wij onze dagen hebben doorgebracht :-) Dag 1 nog een rustig begin met de zonsondergang vanaf een tempel boven op een heuvel, maar dag 2 een volle dag in de drie belangrijkste tempels. Onze favoriet is toch wel Ta Prohm, waar een deel van de film Tomb Raider is opgenomen. Die tempel is vooral cool vanwege de plaatsen waar gigantische bomen de tempel overwoekerd hebben. Angkor Wat maakt vooral veel indruk vanwege de oppervlakte en omdat deze nog het meest compleet is. Angkor Thom is vooral heel mooi vanwege de tientallen gezichten die in het bouwwerk verwerkt zitten.
Vanwege de hitte hebben we dag 3 kort gehouden met alleen wat kleinere tempels en daarna zijn we terug naar het hotel gegaan voor een middagje zwembad :-) Dat beviel wel dus de laatste dag in Siem Riep werd nog een heerlijk dagje zwembad en na een gezellig 'afscheids'-etentje met Jasper en Mirjam (zij reizen door naar Laos ipv Thailand) zat onze tijd in Cambodja er weer op!
De volgende dag, 15 oktober, was het om half 8 tijd voor de bus naar Thailand. Na een rit van 2,5 uur naar de grens, met een kapotte bus die gelukkig binnen een half uur vervangen werd, een grensovergang en nog eens 5 uur in de bus kwamen we aan in Bangkok!!
Daar zijn we na 1 nacht alweer vertrokken met een drukke planning voor de komende dagen: Kanchanaburi, Ayuthaya, Chiang Mai.. Maar dat horen jullie later!
Tot blogs!
Liefs, Tirza & Martine
Typisch Vietnam
We zijn dan ondertussen al wel aangekomen in Cambodja, maar na 3 weken Vietnam wilden we toch nog even met jullie delen dat Vietnam het land is....
- waar TL verlichting het nog erg goed doet als sfeerverlichting in hotelkamers.
- waar de bomensnoeiers nog niet snappen dat de gemiddelde toerist vergeleken met de Vietnamezen toch echt een stukje groter is uitgevallen.
- waar je tijdens het douchen gelijk de hele badkamer een grote wasbeurt geeft.
- waar het gemiddelde gesprek op straat nog niet verder komt dan 'motorbike, motorbike?' 'No thank you, no thank you!'
- waar de mondkapjes minstens zo hip zijn als de crocs in alle kleuren, maten en designs.
- waar het blijkbaar genoeg is om alleen de voorkant van je huis te verven. Vast omdat dan het beton aan de zijkant zo mooi uitkomt.
- waar achteruit rijden in de bus een feestje is, omdat je niet wordt begeleid door een simpel tuut-tuut-tuut, maar deuntjes als de lambada en happy birthday.
- waar het Vietnamese straatbeeld met de traditionele gevlochten punthoedjes volledig is gemoderniseerd toen de verplichting tot het dragen van een helm werd ingevoerd.
- waar je werkelijk alles overal kunt kopen: van voedsel tot frisdrank, van stenen beelden tot scooterbanden, van kleding tot meubilair, en van gasflessen tot doodskisten, je haalt het allemaal bij de talloze winkeltjes langs de weg.
- waar het standaard meubilair van elk terras bestaat uit plastic stoeltjes in kindermaat waar wij maar met moeite in en uit komen.
- waar diverse Westerse merken het nodig vinden een eigen mineraal water merk op de markt te brengen: Coca Cola heeft Joy, Pepsi heeft Aquafina, Nestle heeft La Vie, etc,etc..
- waar toeteren op scooters en in auto's is verheven tot de nationale volksmuziek, waar je dag en nacht gratis van kunt genieten.
Verder was Vietnam voor ons vooral heel cool, mooi en indrukwekkend! Met een wat twijfelachtig begin in een grauw en regenachtig Hanoi, maar dat kwam uiteindelijk helemaal goed en zo reisden we nog lang en gelukkig....
Tot blogs!
Liefs, Tirza & Martine
Vietnam: Ho Chi Minh City & Mekong Delta
1 - 7 oktober
Hoewel Hanoi officieel de hoofdstad is van Vietnam voelt Ho Chi Minh City met haar diversiteit aan oude en nieuwe gebouwen veel meer aan als een echte hoofdstad. Je hebt hier veel industrie, steeds meer moderne gebouwen en vooral veel meer mensen dan in Hanoi.
Eigenlijk is het hier net even iets te druk. Overal zijn mensen en scooters en die komen je uiteindelijk behoorlijk je neus uit. Aangezien de lonen hier laag zijn proberen veel mensen extra bij te verdienen door op straat spullen te verkopen aan de toeristen. Wanneer jij lekker ergens zit te eten komt er altijd wel iemand voorbij met kranten, hangmatten, een meters hoge stapel boeken, zonnebrillen of andere prullaria. Het vervelende is dat de verkopers je allemaal heel enthousiast met een zeer vriendelijk gezicht benaderen waardoor het elke keer weer vervelend is om nee te zeggen. Maar gelukkig zijn ze niet opdringerig en proberen ze het gewoon bij de volgende toerist
Hoewel we inmiddels overal in Vietnam wel mensen hebben zien lopen en vooral rijden met mondkapjes op - de Vietnamezen verdienen hiervoor wel extra punten, want ze zijn in ieder geval een stuk creatiever dan bij ons: mondkapjes zijn er in alle kleuren, maten en vormen - was het ons nog altijd niet duidelijk of ze die kapjes nou dragen vanwege de mexicaanse griep of vanwege de uitlaatgassen, maar na een taxiritje door de stad werd ons steeds meer duidelijk dat ze in het verkeer in ieder geval ook een belangrijke functie hebben als 'vieze-luchtjes-filter'. Bedenk goed hoe druk het hier is met ongeveer 10 miljoen inwoners. En vergeet vooral niet dat zo'n beetje iedereen hier een scooter heeft... Op dat moment is het niet zo moeilijk om je in te beelden dat wanneer je met je scootertje het verkeer trotseert, je alles behalve de enige bent.
Zeker bij stoplichten en andere drukke verkeerspunten wil dit nogal eens resulteren in flinke opstoppingen waarbijmen omringd door tientallen andere scooterrijders de boel staat te vergassen. Toch zijn er ook mensen die het aandurven zonder mondkapje de straat op te gaan. En precies van die mensen hebben wij extra geleerd dat er momenten zijn dat je daar spijt van krijgt.
We zijn overigens niet de enige die onder de indruk zijn van het verkeer, maar volgens een stel uit Zwitserland viel het hier allemaal wel mee in vergelijking met India waar zijde afgelopen 7 maanden doorheen gereisd hadden. 7 maanden...?? Ja, zo reageerden wij ook.. En je kan je voorstellen hoe onze mondjes open vielen toen we hoorden dat zij 5 jaar lang aan het rondreizen zijn. En dat alles per BMW motor...
De afgelopen dagen hebben we ons onder andere verdiept in de geschiedenis van Vietnam die vooral heel heftig is en bestaat uit een lange aaneenschakeling van bezettingen en oorlogen. In het War Remnants Museum zijn we meer te weten gekomen over de Amerikaanse Oorlog, met name door de vele foto's die illustreerden wat zich hier allemaal heeft afgespeeld. Fotoseries vol mensen die verminkt zijn door bommen, kogels, mishandeling en aanvallen met chemische stoffen. Het is echt bizar wat je dan allemaal ziet en dat doet je nogmaals beseffen hoe onmenselijk een oorlog is..
De dag na het museumbezoek zijn we met een tour naar de Cu Chi tunnels gegaan. Waar we onder de indruk raakten van de manier waarop de Cu Chi mensen zich op bizar slimme wijze hebben geprobeerd te verzetten tegen de Amerikanen. Jarenlang leefden zij in een netwerk van 250 kilometer ondergrondse tunnels tot wel 10 meter diep. Tunnels die ze zo goed verstopten dat de Amerikanen al die tijd niet wisten hoe het toch kon dat ze steeds overhoop geschoten werden. Wij hebben de tunnels bezocht en er een stukje doorheen gekropen, maar wel op een stuk dat wijder was gemaakt voor toeristen, want de originele tunnels daar zouden wij van ons leven niet doorheen passen.
Na Ho Chi Minh City zat het grootste deel van onze Vietnam tijd er alweer op. De tijd waarin we 1710 kilometer van Noord naar Zuid hebben gereisd. 5 oktober zijn we vertrokken uit HCMC voor een 3-daagse boottocht door de Mekong Delta in het zuiden van Vietnam. Tijdens deze tour hebben we per boot de Delta bewonderd met tussendoor bezoekjes aan onder andere een fruitplantage, een rijstfabriek, een drijvende visfokkerij en een drijvende markt.
Nu is het tijd voor land nummer 5: Cambodja
We vermaken ons nog steeds goed. Hebben inmiddels al een dagje Phnom Penh gedaan, maar die verhalen volgen nog.
Liefs en tot blogs,
Martine & Tirza
Vietnam: Nha Trang & Mui Ne
Zoals al duidelijk werd in onze vorige blog kun je in Hoi An eigenlijk maar twee dingen: naar het strand en shoppen. Maar aangezien het weer niet helemaal mee zat en al dat shoppen niet goed bleek te zijn voor ons reisbudget hebben we maar gauw geregeld dat we de bus konden pakken naar onze volgende bestemming.
De genoemde bus was niet zomaar een bus, maar een nachtbus die ons in 11 uur naar de stad Nha Trang zou brengen. Hoewel we allebei geen liefhebbers zijn van lange busreizen was dit behoorlijk goed te doen. De hele bus bestond uit 3 lange rijen met ligstoelen onderverdeeld in een boven en onder verdieping met daartussen twee gangpaden. Die stoelen zitten tussen een gewone stoel en een bed in. In de categorie: je kunt wel lekker liggen maar net niet lekker genoeg om te kunnen slapen.. Sowieso had Tirza het geluk dat haar bedje net wat kleiner was dan de rest waardoor ze zich als een soort kreukelfrietje in het bed moest manouvreren. Afgezien van het feit dat er nonstop een airco op je staat in te blazen die je het gevoel geeft dat je in een iglo bent aanbeland viel de reis reuze mee en konden we om 6 uur 's ochtends op zoek naar ons volgende hotel.
Beetje jammer dat we de regen met ons mee hadden genomen waardoor het ook hier veelal somber en nat was. Nog jammerder vanwege het feit dat ook Nha Trang een ideale plek is om te zwemmen, snorkelen en duiken.. Zucht..
Het was dan wel geen mooi weer maar aangezien het alsnog bloedheet was hebben we ons toch gewaagd aan een frisse duik in de zee. Vanuit ons strandbedje bleek maar weer eens hoe je ook in een land als Vietnam moet oppassen met wat je zegt want voor je het weet zit er een Nederlands gezin voor je, gecamoufleerd als Vietnamezen...
Tijdens een city tour die eigenlijk best leuk was (we hebben zelfs de hele cast van Finding Nemo voorbij zien komen in het Oceanografisch instituut!) hoorden we dat er een storm op komst was. Aangezien dit meestal niet heel veel goeds betekent met betrekking tot het weer besloten we snel door te reizen naar Mui Ne.
In Mui Ne kwamen we er uiteindelijk achter dat de genoemde storm iets heftiger was uitgevallen dan we dachten en dat het een tyfoon betrof die na de Filipijnen ook Centraal-Vietnam was binnengewaaid. Op zich was het dus ook niet zo heel erg raar dat bij ons het weer ook minder was. Gelukkig maar dat we de tyfoon zelf gemist hebben!
Het hotel in Mui Ne was trouwens opperbest! Zelf zoeken we steeds betaalbare accomodatie en blij waren we dan ook dat we terecht kwamen in een mooie hotelkamer in een hotel met zwembad direct aan zee! En dat voor maar 7 euro :)
Hoewel het hier nog erg gewaaid en geregend heeft hebben we toch nog leuke dingen kunnen doen zoals het bezoeken van zowel de witte als de rode zandduinen en zijn we stiekem toch nog een beetje bijgekleurd door de zon :)
Met een kleurtje op de wangen besloten we tot slot door te reizen naar onze laatste officiële bestemming in Vietnam: Ho Chi Minh City, ofwel Saigon.
Het is trouwens echt opvallend hoe makkelijk je door Vietnam kunt reizen. Heel veel dingen inclusief de menukaarten worden in het Engels weergegeven en zelfs veel mensen spreken de taal voldoende om je verstaanbaar te maken. Het is vaak alleen even raden in welke taal ze tegen je terugpraten aangezien er soms geen bal van te verstaan is, ook al spreken ze Engels.. ;-)
Maar vooral grappig zijn de vele momenten wanneer iets in het Engels wordt aangegeven maar dat ze net even hebben nagelaten om er een Engels iemand nog even naar te laten kijken. Zo zie je bij de banken als je gepind hebt staan 'you're transaction is being process' en heel belangrijk in hotels: 'guess muts not cook or iron in their room' en vooral geen 'ptets en piosions' meebrengen naar je kamer. Verder konden we al in diverse restaurants het oh zo spannend klinkende eiergerecht 'molettes' bestellen.
Maar verder hoor je ons niet klagen hoor, want Vietnam is leuk! Zelfs met een tyfoon in de buurt en zelfs nadat de muggen ons in rood gestippelde Dalmatiërs hebben veranderd! :)
Nu zitten we dus in Ho Chi Minh.. Of Saigon.. Of.. Ach ja weten wij veel, deze stad is sinds 1698 al 10 keer (!) van naam veranderd, dus ook wij zijn de draad een beetje kwijt. Maar hoewel het niet langer de hoofdstad is, is het wel de grootste stad van Vietnam, met 6,3 miljoen inwoners! Tijd om ons hier een paar dagen te vermaken in alle drukte en chaos van deze bizarre stad!
Liefs, Tirza & Martine
Vietnam: Hanoi, Halong Bay, Hue & Hoi An
15 - 25 september
We hebben de blote babybillen broekjes en de vanuit de tenen spugende mannetjes in Beijing achter ons gelaten en hebben China ingeruild voor het mooie, groene, en vooral heel vochtig warme Vietnam!
We zijn begonnen in de hoofdstad Hanoi, waar het aantal scooters hoger ligt dan het aantal inwoners, namelijk zo rond de 4 miljoen! En sowieso doen de miljoenen het hier goed: Na een keer pinnen zijn wij al volwaardig miljonair en lopen we met 1,000,000 Vietnamese Dong op zak. Jammer genoeg maar met een waarde van zo'n 40 euro, maar het idee is leuk :)
Helaas voelde Tirza zich niet helemaal top in Hanoi waardoor we van deze stad eigenlijk weinig hebben gezien. Wel is de eerste kennismaking met Vietnam een interessante: simpel de weg oversteken is hier namelijk al een heel avontuur! :) De eindeloze stroom scooters en auto's is zo bizar dat wachten tot de weg leeg is geen optie is. Er zit niks anders op dan de gok te wagen en je te begeven in de wirwar van het verkeer, hopend dat je veilig de overkant haalt. Maar ondanks de hectiek en het continue getoeter is de sfeer op de weg een stuk toleranter dan in Nederland. Niemand kijkt boos als je in de weg staat, ze rijden wel gewoon om je heen. Gelukkig :-)
Boos worden is hier sowieso moeilijk aangezien je je ogen uitkijkt van wat er allemaal voorbij rijdt. Hele gezinnen komen voorbij op 1 scooter, met vader voorop, twee kindjes in het midden en moeder achterop. Verder worden de scooters zo vol beladen dat het amper in onze auto's zou passen. Ze vervoeren werkelijk alles per scooter! Het meest lachwekkende waren wel de twee grote kasten die voorbij gecrosst kwamen. Je zag de scooter of de bestuurder amper nog zitten :-) En dan te bedenken dat Tirza nog niet eens fatsoenlijk kan fietsen met een paraplu in haar hand ;-)
Na een beetje bijgekomen te zijn in Hanoi waren we helemaal klaar voor onze trip naar Halong Bay. Dat is een baai vol met ruim 3000 kleine en grote rotsformaties en eilandjes, die genomineerd was voor de lijst van de 7 wereldwonderen.
De trip was echt super! We hebben vanaf onze mooie boot onze ogen uitgekeken naar de rare vormen van en al het groen op de rotsen. Onderweg hebben we een grot bezocht, gefietst en gewandeld in een nationaal park en heerlijk gezwommen en gegeten. We vragen ons af wat hier nog tegenop kan :-)
Na nog een paar uur in Hanoi zijn we met de nachttrein doorgereisd naar Hue. Daar hebben we de oude citadel bezocht en zijn we per boot en bus naar een aantal tempels en tombes geweest. 's Avonds viel daar de regen met bakken uit de hemel, maar gelukkig zaten wij toen al veilig droog. Na 2 nachten Hue zijn we al vroeg weer vertrokken per bus naar Hoi An vol goede hoop op een paar dagen strand.
Jammer genoeg ging dat niet helemaal zoals gehoopt.. De dag dat we aankwamen was het al volop aan het regenen en dat ging de hele dag door. Ook de dag daarna werd het niet beter dus het strand hebben we hier nog steeds niet gezien. :-( Vandaag was het weer wel wat beter, maar vanavond vertrekken weper nachtbus door naar de volgende plaats.
Hoi An viel dus wat tegen door het weer enhet een plaats is waar je eigenlijk maar twee dingen kunt doen: shoppen en strand hangen. Het strand ging het niet wordendus zijn we maar gaan shoppen :-) Het hele centrum zit vol met winkels waar je kleding kunt bestellen die binnen een dag op maat wordt gemaakt. Daar hebben wij mooi gebruik van gemaakt door allebei een winterjas en een broek te bestellen. Die hebben we net op een scooter richting postkantoor gestuurd met bestemming NL :-) Ze zeggen hier trouwens dat het shoppenverslavend werkt en zelfs wij zouden daar bijna aan toegeven.. Maar goed dus dat we hier snel weer vertrekken!
Tot blogs!
Liefs,
Tirza & Martine